|
هدف از این پژوهش، تبیین موسیقی بیرونی در غزلیات احمد عزیزی است. به این منظور، تمام غزلیات این شاعر معاصر از منظر اوزان عروضی به شیوه‌ی بسامدی مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا میزان بهره‌گیری شاعر از موسیقی بحرها و وزن‌های مختلف، تعیین شده و سپس برای بررسی کیفیت وزن‌‌ها و هم چنین میزان متداول بودن یا نبودن آن‌ها به تقسیم بندی شفیعی‌کدکنی و خانلری از اوزان عروضی توجه شده است. روش تحقیق حاضر، توصیفی- تحلیلی است. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که غزلیات عزیزی دارای تنوع وزنی است و با آن که اغلب در وزن‌های معمول غزل فارسی سروده شده‌اند اما شاعر از وزن‌های غیر متداول نیز استفاده کرده است. در غزلیات عزیزی، وزن‌های جویباری بیش از خیزابی دیده می‌شود.
|
