مقاله


کد مقاله : 139609291974019792

عنوان مقاله : نماد «سگ» در ادبیات عرفانی

کلمات کلیدی : سگ ، تشبیه ، وحدت وجود ، زبان تصوف

نشریه شماره : 15 فصل پاییز - زمستان 1395

مشاهده شده : 3020

فایل های مقاله : 1/52 MB


نویسندگان

  نام و نام خانوادگی پست الکترونیک مرتبه علمی مدرک تحصیلی مسئول
1 مهناز بازیگر m-bazgir@azad.ac.ir استادیار دکترا

چکیده مقاله

طی سیری در متون عرفانی قرن چهارم تا زمان حاضر، تصویر سگ، نگرش به آن، تطور ایماژ‌‌های آن در سده‌‌ها و سخن گویندگان مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ نکات و حکمت‌‌ها و ظرایف مستند بیان می‌شود و عوامل اثرگذار مثل: تشبیه، وحدت وجود، ویژگی زبان تصوف و عشق، به طور مبسوط‌ معرفی می‌شود. آموزه‌‌‌های عرفانی و اجتماعی و سیاسی حاصل مو شکافی می‌گردد و گوش‌‌هایی از تصوف اسلامی و ایرانی نموده خواهد شد. اغراق‌‌‌های تشبیهات به شرح در می‌آید چرا که در متون عرفانی الفاظ و تصاویر پل رسیدن به معنا هستند. عرفا برای تبیین اندیشه‌‌‌های خود از زبان تشبیه بهره‌‌ها گرفته‌اند. در حوزه زبان و تصوف وعشق این نتیجه حاصل خواهد شد که موجودات و حق سرشار از عشقند و از طریق تعامل با عشق زبان عارفان جای‌گاه رفیعی پیدا کرده است. زبانی که در زبان معمول نمی‌گنجد زیرا با زبان عوام متفاوت است. لذا با توجه به مضامین و کاوش در متون عرفانی و زندگی و کلام عارفان، شکل‌گیری عارفانه‌‌‌های سگی بیان می‌گردد و به عنوان نمونه از سخنان گویندگان مختلف شواهدی به رشته تحریر در می‌آید.