نویسندگان

چکیده مقاله

امروزه زبان‌شناسان سه نقش یا کارکرد اصلی برای زبان می‌شمرند:1-نقش ارتباطی که در محاورات روزمره و برای بر قراری ارتباط، وسایل ارتباط جمعی، مکالمات روزمره مردم و... کاربرد دارد. 2-نقش تهییجی یا برانگیزاننده که برای تهییج کردن شنونده یا خواننده در جهت پذیرفتن حرف یا نوشته گوینده یا نویسنده به کار می‌رود. این نقش زبان در میدان‌های جنگ، موعظه‌های مذهبی، تبلیغات تلویزیون و... مورد استفاده قرار می‌گیرد. 3-کارکرد سوم، کارکرد شاعرانه است. در این کارکرد، کلمات چند بُعدی، چند معنایی و گاهی مبهم هستند. اسطوره‌‌ها و داستان‌های آنان، بازمانده نقش سوم زبان هستند. کلام اساطیر همیشه مبهم و پر رمزوراز بوده است و حتی هرمس-خدای‌نامه بری-که وظیفه‌‌‌ی رمز گشایی پیام‌های خدایان را داشته نیز اغلب اوقات ناموفق بوده است. از نظر یونگ اساطیر در واقع تجسمی از نیازهای درونی ناخوداگاه جمعی بشر هستند. او این نیازهای درونی که به اعتقاد او در بشر اولیه وجود داشته و نسل به نسل منتقل شده‌اند را کهن‌الگو می‌نامد. مقاله حاضر در پی آن است که یکی از صورت‌های قدیمی کهن‌الگوی آنیما را در مجموعه شعر نامه‌هایی به ری را سروده سیدعلی صالحی بررسی کند و بر این فرض استوار است که دلیل در هم شکستگی، پریشانی و آشفتگی راوی "نامه‌ها" جدا ماندن از آنیمای خود است که در این مجموعه شعر در قالب "ری را" تصویر شده است.