نویسندگان

چکیده مقاله

هر چند نویسنده، فرزندِ زمانِ خویش است، اما چیزی که در نقدِ اسطوره‌ای اهمیت دارد، جنبه‌‌های غیر ارادیِ اثر و نحوه‌ی تداعی و هم‌خوانی نیروی اساطیری– شاعرانه، یا قوای ذهنی‌ای است که خارج از حوزه‌ی خودآگاهی قرار دارند. شناخت بن مایه‌‌های اساطیری که به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه در آثار شاعران به کار رفته، می‏تواند دستاوردهای فراوانی‏ برای نقدِ ادبی داشته باشد و گستره‌ی شناخت را نسبت به ادبیات و اسطوره بازتر کند. این نگرش خواننده را با ژرفنایِ ناشناخته و تاریکِ آثار ادبی، یا زیربنای اسطوره‌ای آن آثار آشنا می‌کند؛ چرا که، میان اسطوره و ادبیات، پیوندی ناگسستنی برقرار است، چون بسیاری از جلوه‌‌های اساطیریِ نخستین، به زبان شعر بیان شده و باز مانده است. این مقاله بخشی از شعرِ ‌ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد را بر پایه‌ی اساطیر ایران و بین النهرین، از این منظر بررسی می‌کند. اين تحقيق از نوع مطالعه‌ی کتابخانه‌ای است و با روش توصيفی و تطبیقی انجام گرفته است.