نویسندگان

چکیده مقاله

عملكرد ضمیر فاعلی در زبان‌ها متفاوت می‌باشد . یعنی زبان‌های مختلف در برخورد با ضمایر، با توجه به خصوصیات سازه‌های نحویشان ، واکنش‌های مختلف از خود نشان می‌دهند.در برخی از زبان‌ها مانند : زبان فارسی و ترکی ضمیر فاعلی به صورت اختیاری می‌باشد اما در برخی از زبان ها مانند زبان انگلیسی و فرانسه وجود ضمیر فاعلی امری بدیهی می‌باشد و عدم وجود آن باعث نادستوری شدن جمله می‌شود. از این رو پارامتری به نام "پارامتر ضمیر انداز بودن" زبان‌ها را در این مقوله از هم جدا می‌سازد ، به عنوان مثال زبان فارسی را جزء زبان‌های ضمیر‌انداز و زبان انگلیسی را ضمیر‌گذار دسته بندی می‌کند . تحقیق حاضر به بیان نقش فعل در ضمير انداز بودن زبان در برخي از گويش‌هاي ايراني مي‌پردازد. با توجه به مشاهده مثال‌هاي فراوان از زبان‌هاي مختلف ، در‌زبان هاي ضمير انداز فعل از قدرت تصريف بالايي برخوردار بود يعني اينكه با تمام ضماير فاعلي صرف مي‌شد. و چنانچه ضمير فاعلي حذف مي‌شد جمله كاملا دستور به دست مي آمد. ولي در زبان‌هاي ضمير‌گذار فعل قدرت تصريف را نداشت در نتيجه با حذف ضمير فاعلي مخاطب از تشخيص فاعل جمله عاجز مي‌ماند. .با توجه به نتايج به دست آمده مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه صرف فعل مي‌تواند به عنوان يك مميزي معتبر جهت تشخيص زبان‌هاي ضمير‌انداز از زبان هاي ضمير‌گذار ايفاي نقش نمايد.