نویسندگان

چکیده مقاله

اد و انعکاس دهنده ویژگی های درونی آن هاست. کاربرد رنگ در عرصه زندگی بشر از اهمّیّت ویژه ای برخوردار است، به خصوص در عرصه‌ی هنر، مهمّ ترین عنصر در بروز خلاقیّت است. شاعران در آثار خود گاه به جنبه ی حسّی رنگ ها توجّه می کنند و گاه فراتر از آن، ویژگی های نمادین آن ها را در نظر دارند. با کمک نیروی رنگ است که هنرمند احساسات و عواطف خود مانند خشم، ترس، عشق و... را بیان می کند. در این مقاله برآنیم تا به بررسی مفاهیم رنگ ها و کاربرد نمادین آن در دیوان حافظ بپردازیم و نحوه به کارگیری رنگ ها در چرخه صورخیال دیوان حافظ را دریابیم. روش کار در این تحقیق توصیفی ـ تحلیلی بوده و نتایج نشان می دهد که سیاه و سرخ، پرکاربردترین رنگ در اشعار حافظ است، که حکایت از روزگار سیاه خفقان و درد آوری ست که شاعر در آن به سر برده است. رنگ سبز و فیروزه ای نیز در میان رنگ های به کار برده شده بیش تر به چشم می خورد. هر کدام از این رنگ ها دربردارنده نشانه و سمبلی خاص هستند. تآثیرات مذهبی، سیاسی، اجتماعی، تاریخی، عرفانی را می توان در کاربرد این رنگ ها احساس کرد.