مقاله


کد مقاله : 14000425274254

عنوان مقاله : غریو و خروش پهلوانان در حماسه های پس از شاهنامه تا قرن نهم

نشریه شماره : 25 فصل بهار 1400

مشاهده شده : 500

فایل های مقاله : 1/66 MB


نویسندگان

  نام و نام خانوادگی پست الکترونیک مرتبه علمی مدرک تحصیلی مسئول
1 علیرضا طالبان monajatname@gmail.com دانشجو دکترا
2 محمد هادی خالق زاده asatirpars@gmail.com استادیار دکترا
3 مهدی فاموری mehdifamoori@gmail.com استادیار دکترا

چکیده مقاله

پهلوانان حماسی جهت پیروزی در کارزارها به ترفندهایی می‌اندیشند که یکی از آنها بهره بردن از بانگ بسیار بلند یا نعره‌های مهیب است. بانگ، فریاد یا نعره کشیدن در میدان جنگ، هنری غریزی است که انسان‌ها به تقلید از حیوانات درنده برای تسلّط روانی بر هم آوردِ خویش و هراس انداختن در دلِ دشمن از آن استفاده می‌کردند. در واقع بانگ زدن نوعی سلاح برای قهرمانان اساطیری است که در شاهنامه فردوسی و منظومه‌های حماسی پس از آن به فراوانی دیده می‌شود. این جستار در پی آن است که نقش نعره و بانگ در پیروزی و شکست شخصیت‌های حماسی را بررسی کردهو کاربردهای دیگر بانگ از جملههنگام ترس، ناراحتی، خشم، شادی و هیجان رادر شاهنامه، گرشاسب‌نامه، کوش‌نامه، بیژن‌نامه و دیگر منظومه‌های حماسی مورد تحلیل قرار دهد البته گاهی سرداران جنگی برای تشجیع سربازان، افرادی را مأمور می‌کردند که با فریاد زدن، نکاتی را بیان کنند که باعث برانگیختن آن‌ها برای مبارزه شود که این حالت نیز در این مقاله مورد توجه نویسندگان قرار گرفته است.