نقد بوم گرا (Ecocriticism) مطالعۀ رابطۀ ادبیات و محیط زیست و چگونگی بازتاب ارتباط انسان با محیط پیرامونش در ادبیات است. این نوع نقد، با تغییر نگرش به طبیعت از طریق ادبیات، در اوضاع بحرانی محیط زیست تغییر ایجاد می کند. موقعیت اقتصادی و تنوع جغرافیایی جنوب ایران و آمیزش آن ها با صنعت نفت، به داستان های این منطقه از کشور سبکی ویژه بخشیده است؛ در مناطق جنوب، با استخراج نفت، آسیب های فراوانی به محیط زیست وارد شد. در این پژوهش پس از آشنایی با تئوری نقد، داستان های نفتی جنوب ایران بر اساس نقد بوم گرایانه بررسی شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که تأثیر انسان بر طبیعت به واسطهی فعالیت های صنعتی و تخریب طبیعت بکر جنوب، در آثار اغلب نویسندگان مکتب جنوب منعکس شده است؛ طبیعت در این آثار، تنها مکان رویداد حوادث تلقی نمی شود؛ بلکه به عنوان زمینة اصلی داستان ها، خود عامل پیشبرد حوادث است و به طور مسقیم بر شخصیت ها تأثیر می گذارد.
|