مقاله


کد مقاله : 14010517285417

عنوان مقاله : سیمای انسان کامل در مثنوی جام جم اوحدی مراغه ای

نشریه شماره : 29 فصل بهار 1401

مشاهده شده : 1431

فایل های مقاله : 6/15 MB


نویسندگان

  نام و نام خانوادگی پست الکترونیک مرتبه علمی مدرک تحصیلی مسئول
1 ماندانا دهقان mandanaa.dehghan1351@gmail.com دانشجو دکترا
2 سمیرا رستمی srostami152@gmail.com استادیار دکترا
3 سید محسن ساجدی راد sajedirad2010@yahoo.com استادیار دکترا

چکیده مقاله

انسان کامل از جمله اصطلاحاتی است که در عرفان مورد توجه بسیار قرار می گیرد. اوحدالدین مراغه ای عارف اواخر قرن هفتم و اوائل قرن هشتم است. وی در منظومه جام جم در شرف نوع انسان به ویژگی های وجودی انسان پرداخته است و همچنین در حال و مقام عارفان نیز نشانه های بسیاری را از سیمای انسان متعالی برای مخاطبین ذکر کرده است. هدف از این پژوهش بررسی سیمای انسان آرمانی از منظر اوحدی مراغه ای است که با سه رویکرد نسبت انسان کامل با خداوند، جایگاه انسان در عالم هستی و مبحث رسالت و ولایت، به شیوه توصیفی تحلیلی انجام می پذیرد. از جمله نتایج تحقیق این که اوحدی رسول گرامی اسلام را معنی و دیگران را صورت می داند. اوحدی دل انسان کامل را عرش رحمان و محل تجلی نور ذات خداوند می داند.از نظر اوحدی، انسان نامه سربستة ایزدی است و جزیـی ترین، و کـم ارزش ترین بخـش از کالبـد اهـل کمال نیز، به دو جهان می ارزد. آفرینش هستی به واسطه وجود انسان کامل تمام گشت و عدم معرفت و دانایی را دلیل عدم سجدة شیطان بر مقام انسان است.