عناصر برجستۀ زبانی شعر شاعران بازتاب گریز از هنجارهای زبان معیار است. گریزی هوشمندانه و هنرمندانه برای آفرینش شعر و تمایز از زبان معمول و مرسوم جامعه که منجر به ظهور سبک و تمایز سبکی از شاعران دیگر می گردد. محمد بیابانی از شاعران نامی معاصر و زادۀ جنوب ایران است. از مجموع آثار او، پنج مجموعۀ شعر چاپ شده است که به «حماسه های سوگوار» معروف است. نظر به اهمیت شاعر و آثار ارزشمند وی و فقدان پژوهشی در مورد آن ها، این پژوهش به روش تحلیلی توصیفی و با ابزار کتابخانه ای به دنبال دستیابی به پاسخ این پرسش ها است که آیا بیابانی شاعری هنجارگریز است؟ علت هنجارگریزی او چیست؟ برجسته ترین عناصر زبانی اشعار وی کدام است؟ به نظر می رسد وی شاعری هنجارگریز است که آگاهانه و برای آشنایی زدایی و تشخّص بخشیدن به اشعار خود به این روش ها روی آورده و به این مهم نیز دست یافته است. برجسته ترین عنصر زبانی سروده های وی، باستان گرایی یا آرکائیسم است. انواع هنجارگریزی واژگانی، گویشی، سبکی، آوایی، نوشتاری، نحوی و انواع آرکائسم واژگانی و نحوی در شعر وی نمود قابل توجهی دارد.
|