|
آداب و رسوم یا ادب شفاهی، مجموعه‌ای از دستاوردهای پیشینیان است که هویت هر انسانی را شکل می دهد و به صورت نقلِ شفاهی از یک نسل به نسل دیگر منتقل می‌شود و به عنوان میراثی ارزشمند به یادگار می‌ماند. ضرب‌المثل‌های مردم محله‌ی سعدی شیراز که مظاهری از فرهنگ است، بعضی ریشه در رویدادها و حوادثِ جامعه دارد، که گاهی در قالبِ پاره‌ای نثر، یک مصرع و یا یک بیت جلوه‌گری می‌کند. ضرب‌المثل‌های این پژوهش به روشِ میدانی کتابخانه‌ای و با رویکرد توصیفی توضیحی گردآوری شده است. زیرا در این روش علاوه بر طبقه بندی، ریشه و چگونگی شکل گیری ضرب‌المثل‌ها نیز بررسی شده است. هدف از این تحقیق، آن است که علاوه بر شناساندنِ ضرب‌المثل‌های خاصِ مردم این مکانِ تاریخی، ریشه و معنیِ بعضی از آن‌ها مورد توجه قرار گیرد و هدفِ نهایی، سعی در ثبت و ماندگاری آن‌ها است، همچنین نتایج تحقیق نشان می‌دهد که غالبِ مَثَل‌های مردم این محله طنزآمیز و برخی دیگر کنایی است و مردم بسیاری از مَثَل‌ها را بر اساس زندگی، تجارب و به ویژه حوادثی که برای بزرگانِ قوم و اهلِ محل رخ داده، ساخته و پرداخته‌اند و اغلب، آن‌ها را برای پندپذیری به کار می‌برند.
|
