مقاله


کد مقاله : 14020302285533

عنوان مقاله : نگاهی به مؤلفه ‌های ریاضت در سلوک عرفانی ابوسعید ابوالخیر و ابوالقاسم قشیری (با تکیه ‌بر اسرار التوحید، رساله قشیریه و ترتیب السلوک)

نشریه شماره : 33 فصل بهار 1402

مشاهده شده : 180

فایل های مقاله : 7/13 MB


نویسندگان

  نام و نام خانوادگی پست الکترونیک مرتبه علمی مدرک تحصیلی مسئول
1 کیهان کهندل sadrakoh@gmail.com دانشجو دانشجوی دکترا
2 سمیرا رستمی srostami152@gmail.com استادیار دکترا
3 سید محسن ساجدی راد sajedirad2010@yahoo.com استادیار دکترا

چکیده مقاله

کشتن نفس و مهار آن از ارکان سلوک عرفانی است. گروهی از اهل تصوف بر این باورند که نفس نافرمان، دیر عبرت می‌گیرد. پس باید با تحمل ریاضت های مختلف شعله های سرکش آن را خاموش کرد. بیشتر بدبختی‌ های بشر در طول تاریخ حاصل سرکشی نفس است. ریاضت، نفس را مهار کرده و دل را مهذب می‌گرداند. ریاضت در تصوف و عرفان حقیقی انکار ناپذیر است و اکثر مشایخ تصوف سال های زیادی از عمر خویش را به ریاضت پرداخته‌اند. ابوسعید ابوالخیر و ابوالقاسم قشیری از مشایخ قرن پنجم از جمله عارفانی هستند که ریاضت را اساس تربیت عرفانی خویش قرار داده و مریدان را به آن سفارش کرده‌اند. این مقاله که به روش توصیفی - تحلیلی انجام ‌شده بر آن است تا به مؤلفه‌ های ریاضت در شیوه تربیت عرفانی ابوسعید ابوالخیر و ابوالقاسم قشیری پرداخته و شباهت ‌ها و تفاوت‌ های ریاضت را در سیره تربیتی این دو بررسی نماید. نتایج حاصل از این پژوهش مبین این نکته است که ابوسعید ابوالخیر و ابوالقاسم قشیری هر دو در تعلیمات عرفانی خود به سالکان به ریاضت به ‌عنوان یک اصل مهم نگریسته و مریدان را به انواع ریاضت وا می داشته‌اند.