نویسندگان

چکیده مقاله

نشانه‌های زبان‌شناختی نقش مهمی در آفرینشگری و خلق آثار ادبی دارند. شاعران از این ترفندها و شگردهای نشانه شناختی در خلق آثار خود بسیار بهره برده‌اند. بر همین اساس، در پژوهش حاضر با استناد به داده‌های برگرفته از "هشت‌کتاب" سپهری به صورت تحلیل محتوا با توجه به رویکرد نشانه‌شناختی سوسور و پیرس، به تحلیل نمونه‌ها پرداخته شده است. نتایج حاصل از این جستار نشان می‌دهد که سپهری عناصر طبیعت را ابزاری برای بیان رویدادها، حوادث گوناگون اجتماعی و مضامین انسانی و اخلاقی‌ می‌پندارد. از سویی دیگر، مشخص‌گردید که زبان نمادین سپهری زبانی سیال و تاویل پذیر است و معنی عناصر را فقط با ماهیت ذاتی آنها گره نمی‌زند، واژه‌های نمادین به شکل‌گیری لایه‌های معنایی متفاوتی منجر می‌شود و در موقعیت‌های مختلف تاویل و تفسیر متفاوت می‌پذیرد. سپهری با فلسفه‌ی نگاه تازه و عرفان شرق دور به تمامی موجودات جهان می‌نگرد و این نگاه زیبا در شعرش تجلی پیدا کرده و باعث شده که به عنوان شاعری صاحب سبک شناخته شود.