مقاله


کد مقاله : 14030126285651

عنوان مقاله : کاربست نظریه‌ی مثبت‌اندیشی سلیگمن در داستان خسرو و شیرین نظامی

نشریه شماره : 36 فصل زمستان 1402

مشاهده شده : 221

فایل های مقاله : 8/92 MB


نویسندگان

  نام و نام خانوادگی پست الکترونیک مرتبه علمی مدرک تحصیلی مسئول
1 سمانه نیرومند samanehniroumand@yahoo.com دانشجو دانشجوی دکترا
2 نعیمه کیا لاشکی naemekialashaki11@iauc.ac.ir استادیار دکترا
3 وجیهه ترکمانی باراندوزی vajiheh.torkamani@gmail.com استادیار دکترا
4 مریم شادمحمدی shadmohamadi80@yahoo.com استادیار دکترا

چکیده مقاله

مسالۀ اساسی این پژوهش بررسی داستان خسرو و شیرین نظامی بر مبنای نظریۀ مثبت‌اندیشی سلیگمن، به روش توصیفی- تحلیلی است. اعمال و رفتار هر یک از شخصیت‌های این منظومه و مفاهیم گنجانده شده در لابه‌لای اشعار با فضایل و شاخصه‌های مثبت‌اندیشی مطرح در نظریۀ مذکور مطابقت داده شده و پس از تحلیل نتایج، داده‌های به‌دست آمده به شکل نمودار ارایه شده است. نظامی، در شخصیت‌پردازی اشخاص داستان خسرو و شیرین با دیدگاه حکیمانۀ خود به پرورش فضایل نیکوی انسانی و تعالی روحی و روانی شخصیت‌های منظومۀ خود توجه ویژه داشته است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد، شخصیت‌های این منظومه، آراسته به فضایل شش‌گانه مطرح در نظریۀ مثبت‌اندیشی سلیگمن هستند و ابیات راوی این فضایل، از بسامد بالایی در این اثر برخوردارند. عشق‌ورزی خردمندانه، انسانیت و مهرورزی نسبت به هم‌نوعان، شجاعت در وفاداری عاشق و معشوق نسبت به یکدیگر، به تعالی رسیدن این عشق ناب، وجود برخوردهای عادلانه و حفظ اعتدال در افکار و اعمال و رفتار خسرو و شیرین که شخصیت‌های اصلی این منظومه هستند، به میزان قابل توجهی مشهود است. شایان ذکر است برخورداری از این فضایل در مورد اشخاص دیگر منظومه نیز صادق است.