|
مصطفی مستور از داستان نویسان صاحب سبک معاصر است. او توانسته در رمان هایش شخصیت های تأثیرگذاری خلق کند. شخصیت های داستان هایش بیشتر از بستر طبقۀ متوسط شهری انتخاب شده اند. تردید، ترس، توهّم، زندانی شدن در زندگی روزمره و سرگردانی در دنیای مدرنِ بدونِ معنویت، از مهمترین ویژگی های شخصیت های داستان های مستور است. در این رمان سرگردانی و یأس شخصیت اصلی به تصویر کشیده شده است. نگارنده کوشیده است به روش توصیفی- تحلیلی به انواع شیوه های شخصیت پردازی در این داستان دست یابد، مستور از شخصیت پردازی مستقیم هم چون توصیف و تشبیه و غیرمستقیم مانند رفتار، گفتار، نام، وضعیت ظاهری و محیط بهره برده است؛ از توصیف و تشبیه به نسبت دیگر روش ها، بیشتر استفاده کرده است و به نام و وضعیت ظاهریِ شخصیت ها کمتر پرداخته است. او از گفتار، حول محور حدیث نفس و از رفتار، برای پیشبرد اهداف ذهنی شخصیت ها بهره برده است. سرگردانی شخصیت های دانا و اندیشمند مستور خصوصاً نادر فارابی، از طریق کنش نمود بیشتری پیدا می کند.
|
