نویسندگان

چکیده مقاله

داستان، شخصیت در کنش است. هرچه شخصیت‌ها قوام بیشتری می‌یابند، نشانه‌های تازه‌تری از ویژگی‌های آن‌ها آشکار گشته، و همین امر باعث بروز واکنش‌هایی از آن‌ها نسبت به یکدیگر می‌شود که با آن‌چه پیش‌تر در ذهن وجود داشته کاملا متفاوت است؛ لذا شخصیت برآیند دو تکانه است: تکانۀ فردیت‌بخشی و تکانۀ نوعی یا تیپ‌سازی. صادق چوبک که از پایه‌گذاران داستان‌نویسی مدرن ایران است در پرداخت شخصیت‌های رمان تنگسیر از شیوه‌های گوناگونی مانند: ارائه شخصیت‌های باور کردنی، کاربرد اندک نام‌ها در فصل آغازین، اشخاص با انگیزۀ نامشخص، توصیف شخصیت، دادن اطلاعات از طریق شخصیت‌های فرعی، بیان سابقۀ روانی شخصیت، شخصیت‌پردازی مختصر و مفید، شخصیت‌های تصادفی، شخصیت‌های واسطه، ویژگی‌های همیشگی شخصیت و ... بهره گرفته است. یافته‌های این پژوهش که با کاربست نظریۀ لئونارد بیشاپ، شخصیت پردازی رمان تنگسیر چوبک را به روش توصیفی- تحلیلی واکاوی نموده، نشان می‌دهد شمار قابل توجهی از مولفه‌های این نظریه در تنگسیرحضور دارند که پربسامدترین آن ارائه شخصیت‌های باورکردنی، کاربرد اندک نام‌ها در فصل آغازین رمان و توصیف شخصیت است.