اسطوره بیان رمزی و نمادین اندیشه و افکار بشر در دوران نخستین و عبارت از داستانهایی است که اگرچه بنیان آن بر یک حقیقت تاریخی است، اما شکل ظاهریشان به افسانه شباهت دارد. با بررسی و مطالعات گسترده در زمینه ی آثار محمود اعتمادزاده، می توان اذعان داشت که این نویسنده در آفرینش اثرهای خود، از بن مایه های اسطوره ای که اغلب به ادبیات کلاسیک ما بر می گردد، استفاده کرده است. اعتمادزاده در آثارش از بن مایه های اساطیری به طرق مختلف استفاده کرده است. استفاده ی لفظی و واژگانی اعتمادزاده از بن مایه های اساطیری در آثارش به مراتب کمتر است و تقریبا در اغلب موارد به گونه ی ژرف ساخت گرایانه به این مطلب می پردازد. این نگاه را می توان در آثاری چون مهره ی مار، ماهی دریای لاجورد، شهر خدا، از آن سوی دیوار بلور، نمایشنامه ی کاوه و ... یافت. در طول پژوهش به صورت جزئی تر به استفاده های اسطوره ای که در ژرف ساخت آثارش به دست داده است، پرداخته می شود.
|