حسین بن اکبر اصفهانی متخلّص به «الهام»، از شاعران قرن دوازدهم هجری است؛ دست نویسِ دیوان اشعار الهام مشتمل بر غزلیات، قطعات، رباعیات و چند مثنوی و یک ساقی نامه به شمارة ۳۱۹۷ در کتابخانة مرکزی دانشگاه تهران نگهداری می شود. تاثیر اندیشه های مذهب تشیع بر زبان و محتوا، پیروی از آثار پیشینیان به ویژه حافظ و سعدی و سادگی زبان از ویژگی های بارز شعر الهام است. شعر الهام از سبک رایج آن دوره سبک هندی فاصله دارد و به سبک بازگشت ادبی نزدیک است. بررسی و تحلیل سبک شناختی شعر الهام ضمن اینکه شگردهای هنری، زبانی و پیام های فکری این شاعر را آشکار می کند؛ می تواند به کشف بخشی از حقایق مربوط به تاریخ و فرهنگ ایران منجر شود.
|