نویسندگان

چکیده مقاله

از منظر شناختی، استعاره ی مفهومی روشی در درک معناست که در آن حوزه ای ذهنی براساس حوزه ای دیگر که اغلب عینی و ساده است، مفهوم سازی و درک می شود. استعاره ی مفهومی مهم ترین دست آورد زبان شناسی نوین است که در آن مفاهیم انتزاعی و مجرد به طور عینی و تجربی مفهوم سازی می شوند. نظریه ی استعاره ی مفهومی اولین بار توسط لیکاف و جانسون در کتابی به نام استعاره هایی که باور داریم مطرح شد. هدف این پژوهش، بررسی و مقایسه ی استعاره های مفهومی حوزه ی عشق در آثار افغانی و ایشی گورو (برنده جایزه نوبل ادبی 2017) می باشد. داده های این تحقیق براساس الگوی تشخیص استعاره های مفهومی لیکاف و جانسون از عبارات و اصطلاحات مربوط به عشق در آثار این دو نویسنده استخراج گردید. در این پژوهش برآنیم تا با بررسی قسمت هایی که در آن ها مفهوم عشق در قالب استعاره ی مفهومی مطرح است، پر بسامدترین اسم نگاشت های استعاری و حوزه های مبدأ را تبیین کنیم.